الفصل 8
افتكرت كلمته هو بيقولها
منصور : تحبى مين يكون مكتوب اسمه جو القلب ده انا ولا كريم
نور : انت وكريم
منصور : اختارى واحد بس
نور : امممم مش عارفه
منصور : طب خلى الورقه دى معاكى
لغايه لما تعرفى هتكتبى اسم مين جو القلب
الوقتى نور عرفت هتكتب مين جو القلب
نور مسكت القلم كتبت اسم …..
كتبت اسم منصور
دموع نزلت من عيونها ومسكت صورة منصور باستها
نور : انا بحبك يامنصور بحبك اوى
مش ممكن اكون لحد غيرك
انت حياتى وعمرى كله
ثم نهضت من مكانها
مسحت دموعها
ارتدت ملابس الخروج جهزت نفسها
وفاء : انتى راحه فين
علبه اى اللى فى ايدك دى
نور : دى هدايا كريم
وفاء : انتى مرجعها
نور : مش هقدر اكمل معه
وفاء : انتى جايه تقولى كلام ده الوقتى
نور : انا لسه ماتجوزتش كريم
وفاء : ياابنتى اعقلى وفكرى تانى
نور : لما ارجع هقولك كل حاجه
وفاء : طب استنى اجى معاكى
نور : لازم الحق كريم قبل مايروح الشغل
خرجت من المنزل متوجه الى منزل كريم
عند س
اميه
ساميه : انت مين
صابر : انا صابر ابن عم سعيد دى اختى عايده
ساميه : اهلا وسهلا اتفضلو
راحت احضرت لهم شاى
صابر : البقاء الله
احنا منعرفش ان سعيد توفى الا من كم يوم
ساميه : فيكم الخير
عايده : سعيد كان ديما قاطع علاقته بنا
ساميه : ليه
عايده : خلافات قديمه كانت ديما مرات عمى بتكره فينا وديما كان بيسمع كلامها من غير مايفكر
بقولك اى يامدام ساميه عاوزه تجى معنا البلد اهل وسهلا نشيلك فوق راسنا كل طلباتك هتكون عندك
عاوزه تفضلى هنا هنبعت لك الفلوس اللى انتى عاوزه
بس ورد هناخدها معنا البلد
عايده : هى ورد فين
ساميه : اسكتى على اللى عملته
دى جابت ل ابوها العار
صابر نهض من مكانه بغضب : انتى بتقول اى
ساميه : عامله علاقه مع شاب
لما ابوها عرف تعب الصدمه كانت كبيره عليه
صابر : هى فين
هربت وراحت ل رحمه خالتها
صابر : انتى عارفه معنى كلامك ده اى
ساميه : ها انا مالى بقولك الحقيقه
صابر : مكان خالتها فين
ساميه : معرفش
بس ابن اختى سواق شافها دخل عماره
لماسال البواب قالو هى ساكنه هنا
صابر : ابن اختك ده فين
ساميه : زمانه فى الشغل
صابر …..بغضب : اتصلى بيه يجى الوقتى
ساميه : حاضر
اتصلت بهشام ابن اختها
بعد فتره هو حضر
قالهم على العنوان
خرج صابر واخته عايده
ساميه : بنسبه للفلوس
صابر …بحده : هنبعت لك فلوس
ساميه : كم
نظر لها بغضب
ساميه ….بخوف : اى حاجه
خرج صابر الشر فى عيونه
ساق العربيه وذهب الى العنوان
عند منصور
ذهب الى ادهم صاحب الشركه فى المستشفى
منصور : حمد الله على سلامتك يافندم
ادهم : اخبار الشركه اى
منصور : تمام يافندم الشغل ماشى كويس
ومفيش اى مشكله
ادهم : انا عارف انك هتشغل الشركه احسن منى
اسيل : تعرف يابابا من ساعة لماتعبت ومنصور ديما معنا واخد باله منا
ادهم ابتسم له
التفت وقال لبنته اسيل
ممكن تسبنا شويه
اسيل : فى اسرار
ادهم : حاجه زى كده
اسيل : حاضر عن اذنكم
خرجت اسيل من الغرفه
منصور : خير يافندم
ادهم : اول ماجيت الشركه يامنصور و انا بعتبرك ابنى وكل يوم ثقتى فيك بتزيد
منصور : ده شى يفرحنى
ادهم : انا عاوز منك خدمه
منصور : من عنيا
ادهم : عاوزك تجوز اسيل بنتى انا مش هلقى حد زيك يخد باله منها
عاوزك تكون اخ ل اولادى وتخاف عليهم
وتخلى بالك من املاكهم وفلوسهم
انا عارف انك قد الامانه
منصور : انا عاوز اقولك
ادهم ..بتعب : عشان خاطرى وافق
منصور شافه تعبان
منصور : حاضر
عند نور وصلت الى منزل كريم
خبطت على باب
كريم : مين
نور : افتح ياكريم
خالتو هنا
كريم ..بكذب : اه
هى دخلت هو قفل باب المنزل بالمفتاح
التفتت له
كريم : تعالى اقعدى
قعدت على ركنه بعيد عنه
كريم : انتى قاعده بعيد ليه
نور : كده كويس
اسمعنى ياكريم بلاش تزعل منى انت فى الاخر اخويا
كريم : اخوكى
نور : انا مش مناسبه ليك ولا انت مناسب لى
كريم : ههههههههه عاوزه ننهى الخطوبه
نور : ايوه
مسك الكوبيه اللى قدامه بغضب كسرها فى الارض
هى نهضت من مكانها راحت تفتح الباب
الباب كان مقفول
نور : افتح الباب ياكريم
قام من مكانه هو بيتحرك نحوها
كريم بغضب : انا اللى كنت خطيبك كان لازم تحبنى انا
بس انتى اول ماعرفتى الحب تروحى تحبيه هو
نور : قصدك على مين
كريم : قصدى على منصور حبيب قلبك
اوعى تكونى فاكره انى مش فاهم
كلامك عليه طول وقت هو الاحسن فى نظرك
تشربى وتاكلى اللى بيحبه
عيونك بتفرح لما تكلمى عنه
كل ده كان واضح ليا
نور : ارجوك سبنى امشى
ضربها بالقلم على وشها
بدا يضربها جامد
هى تصرخ
كريم ..بغضب : مش هتخرجى من هنا
نور : ابعد عنى ياكريم
شدها دخلها الاوضه وقفل عليها
نور : افتح الباب
كريم : مش هتخرجى من هنا
هجيب المأذون وهتجوزك غصب عنك
فاديه وصلت البيت اصدمت لما سمعت وصوت نور فى الاوضه
فاديه : هى نور فى الاوضه
كريم : ايوه
فاديه : يخرب عقلك قفل عليها الباب
كريم : مش هتخرج وهتفضل هنا
فاديه راحت فتحت الباب
فاديه : فى اى
نور : ابنك المحترم يقولك
حاجتك عندك كل حاجه جبتها لى
احسن لك ماشوفش وشك تانى
خرجت من المنزل
راحت شقتهم
دخلت غرفتها تبكى
مسكت الموبيل بترن على منصور
تليفونه كان مقفول
عند منصور
بعد فتره من الوقت منصور خرج من المستشفى
ساق العربيه وكانت معه اسيل
اسيل : بابا قالك اى
منصور : اسرار
اسيل : اسرار عليه انا
منصور : بكره تعرفيها
اسيل : بقا كده
طب نزلنى هنا
منصور : انتى مجنون بقا
اسيل : ايوه انا مجنونه
و عاوزه انزل الوقتى من العربيه
منصور : هههههه معلش استحملى شويه لغايه لما اوصلك الفيلا ابقى انزلى
اسيل : تليفونك بيرن
منصور لم يركز ان اللى بيرن نور
فتح الموبيل
منصور : الو مين
نور : منصور
واقف عربيه مره واحده
زاد خفقان قلبه لما سمع صوتها
دى اول مره يسمع صوتها بعد ثلاث سنين
عند ورد
ورد : الو ايوه يارفيق
رفيق ..بتمثيل : انا تعبان اوى
ورد : مالك فى اى
رفيق : دكتور قالى قلبك
ورد …بخوف : قالك اى
رفيق : قالى لازم تشوف صورة البنت اللى بتحبها ضرورى عشان قلبك يدق من تانى
ورد ..تلتقت انفسها : اخص عليك انا قلبى كان هيقف من خوف عليك
رفيق : بعد شر عنك ياقلبى ياروحى
ورد سمعت خبطت على الباب
ورد : خليك معيا هروح افتح الباب بين خالتو نسيت المفتاح
رفيق : طيب
سابت الموبيل على ركنه اللى فى صاله
راحت فتحت الباب
صابر : اهلا
ورد : مش انت عمو صابر صح انا فاكره انى شوفتك قبل كده
صابر….بعيون كلها شر وتخوف : ايوه
عمك صابر اللى هيشرب من دمك
وووو نكمل بارت جاى ونشوف اى اللى هيحصل
لنور و ورد
تابع البارت جاى من روايه العشق والفراق
بقلم نبض القلب
